04:52 گرينويچ - پنج شنبه 16 مارس 2006
حسن روحانی گزارش نيويورک تايمز را تکذيب کرد
حسن روحانی، دبير سابق شورای عالی امنيت ملی ايران، گزارش روزنامه آمريکايی نيويورک تايمز داير بر اينکه وی پاييز گذشته در جمع غيرعلنی سياستگذاران عقيدتی ايران تلويحا اشاره کرده است که جمهوری اسلامی از مذاکرات با اروپا برای فريب دادن آنها استفاده کرده را تکذيب کرده است.
روزنامه نيويورک تايمز روز سه شنبه گزارشی درباره واکنش ايران به ارسال پرونده اتمی اش به شورای امنيت سازمان ملل، به قلم ايلين شيولينو، خبرنگار خود در پاريس، به چاپ رساند و بخشی از آن را به جزئياتی که ظاهرا آقای روحانی در مورد تعامل ايران با غرب فاش کرده اختصاص داد.
آقای روحانی که تا تابستان گذشته دبير شورای عالی امنيت ملی ايران بود نقش مهمی در مذاکرات هسته ای با آژانس بين المللی انرژی هسته ای و به خصوص مذاکرات با اروپا بازی می کرد.
نيويورک تايمز بخش مربوط به اظهارات آقای روحانی را به شماره پاييز 1384 فصلنامه "راهبرد" به مدير مسئولی آقای روحانی و وابسته به مرکز تحقيقات استراتژيک ايران که در جمع اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی ايراده شده بود مستند می کند.
آقای روحانی در اين سخنرانی به زبانی نسبتا صريح سابقه فعاليت های هسته ای ايران و نحوه فاش شدن آن نزد آژانس انرژی اتمی سازمان ملل و سياست های جمهوری اسلامی و نحوه برخورد آن با کشورهای مختلف به خصوص سه کشور اروپايی بريتانيا، آلمان و فرانسه را تشريح می کند.
تلاش برای پرهيز از شورای امنيت
نيويورک تايمز در اين گزارش به "نقل از حسن روحانی" می نويسد که تلاش ايران برای پرهيز از رفتن پرونده اش به شورای امنيت سازمان ملل، علت اصلی تصميم آن کشور برای مذاکره با فرانسه، بريتانيا و آلمان و اجازه دادن به بازرسان آژانس انرژی اتمی سازمان ملل برای دسترسی به تاسيسات اتمی خود بود.
ايران برای نزديک به دو سال - البته نه به طور مستمر - با آن سه کشور در مذاکره بود تا در مقابل دريافت مشوق های تجاری و امنيتی تضمين های ملموسی برای منحرف نشدن برنامه اتمی اش به سوی ساخت سلاح های اتمی بدهد. آن مذاکرات هرگز به نتيجه نرسيد و سرانجام پرونده اتمی ايران ماه گذشته به شورای امنيت گزارش شد و اکنون در دستور کار اين شوراست.
نيويورک تايمز به نقل از آقای روحانی می نويسد: "در آن زمان (آغاز مذاکرات با اروپا) آمريکا در اوج تکبر بود، و کشور ما هنوز برای رفتن به شورای امنيت آمادگی نداشت."
آقای روحانی به دوره پس از حمله آمريکا به عراق و اشغال سريع آن کشور اشاره داشت و در اين سخنرانی ظاهرا برای آنکه ميزان نگرانی تهران در آن زمان را به مخاطبان گوشزد کند می گويد که آن موقع در آمريکا بحث بر سر اين بود که به عراق حمله شود يا ايران که نهايتا اراده آن بر حمله به عراق قرار گرفت.
به گزارش نيويورک تايمز آقای روحانی گفت اگر پرونده ايران به شورای امنيت می رفت آمريکا بر سرنوشت ايران تسلط بيشتری می يافت، از نفوذ اروپايی ها کاسته می شد و برنامه موشکی ايران در معرض موشکافی تازه قرار می گرفت.
وی گفت: "مهمترين قولی که اروپايی ها دادند اين بود که قاطعانه در برابر تلاش ها برای کشاندن پرونده ايران به شورای امنيت سازمان ملل ايستادگی خواهند کرد."
بنابه اين گزارش آقای روحانی گفت که اساس استراتژی اتمی ايران مخفی نگاه داشتن برنامه اتمی بود اما زمانی که آن پرده دريده شد، کشور در مقابل فشار آسيب پذير شد.
'اقرار چشمگير'
وی گفت ايران "چاره ای جز" وارد شدن به مذاکرات با اروپايی ها و گشودن درهای تاسيسات اتمی اش به روی بازرسان نداشت.
ايران براساس توافق نوامبر 2004 با اروپايی ها، قول داد فعاليت های مرتبط با غنی سازی اورانيوم را تا زمانی که مذاکرات دو طرف بر سر يک موافقتنامه بلند مدت بر سر مجموعه مشوق ها برای ايران ادامه دارد معلق سازد.
نيويورک تايمز می نويسد: "اما آقای روحانی در اقراری چشمگير در سخنرانی اش اشاره می کند که ايران از مذاکرات با اروپا برای گول زدن آنها استفاده کرده بود. وی با افتخار گفت درحالی که آن مذاکرات ادامه داشت، ايران موفق شد در زمينه يکی از مراحل کليدی چرخه سوخت هسته ای - يعنی فراوری اورانيوم خام يا کيک زرد در کارخانه يو سی اف اصفهان - مهارت کامل پيدا کند."
به نوشته فصلنامه راهبرد که نيويورک تايمز نيز آن را نقل کرده آقای روحانی گفت: "آن زمانی که با اروپاييان در تهران صحبت می کرديم هنوز درحال نصب دستگاه ها در بعضی از بخش های اصفهان بوديم و کار زيادی برای تکميل پروژه باقی مانده بود. در واقع با فضای آرامی که ايجاد کرديم، توانستيم اصفهان را تکميل کنيم که الحمد الله امروز اصفهان تکميل شده است و می توانيم که کيک زرد را به يو اف 4 و يو اف 6 (Uranium hexafluoride) تبديل کنيم که اين مساله بساير اهميت دارد."
نيويورک تايمز در ادامه به نقل از آقای روحانی می نويسد: در نتيجه مذاکرات با اروپا "ما در واقع برای رفتن به شورای امنيت خيلی آماده تر هستيم."
آقای روحانی روز چهارشنبه در مصاحبه ای با خبرگزاری دانشجويان ايران، ايسنا، در رد گزارش نيويورک تايمز بدون آنکه از آن روزنامه نام ببرد گفت: "گزارش ها و تحليل های جاری درباره اين که ايران در دو سال مذاکره، اروپايی ها را در مورد تعليق فريب داده، کذب محض است و موارد مربوط به تعليق بسيار شفاف، روشن و با نظارت آژانس انجام شده است."
وی افزود: "ما در طول مذاکرات يک سال و 9 ماهه هسته ای با سه کشور اروپايی درباره کم و کيف تعليق فعاليت های هسته ای اختلاف نظر داشتيم، اما در هر مرحله ای که به توافقی می رسيديم، طبق آن عمل می کرديم. جمهوری اسلامی هيچ گاه بر خلاف توافقات خود با سه کشور اروپايی در موضوع تعليق اقدامی نکرده است."
وی همچنين به ايرنا گفت: "جمهوری اسلامی ايران تعليق اصفهان را در نوامبر 2004 پذيرفت و قبل از آن تعليق اصفهان را نپذيرفته بود و طبعا تا آن تاريخ فعاليت در اصفهان زير نظر آژانس ادامه داشت."
آقای روحانی در مصاحبه با خبرگزاری های ايران تاکيد می کند که کليه تعليق ها از سوی ايران داوطلبانه بوده و صرفا جهت اعتمادسازی انجام شده و جنبه الزامی نداشته است.
حسن روحانی گزارش نيويورک تايمز را تکذيب کرد
حسن روحانی، دبير سابق شورای عالی امنيت ملی ايران، گزارش روزنامه آمريکايی نيويورک تايمز داير بر اينکه وی پاييز گذشته در جمع غيرعلنی سياستگذاران عقيدتی ايران تلويحا اشاره کرده است که جمهوری اسلامی از مذاکرات با اروپا برای فريب دادن آنها استفاده کرده را تکذيب کرده است.
روزنامه نيويورک تايمز روز سه شنبه گزارشی درباره واکنش ايران به ارسال پرونده اتمی اش به شورای امنيت سازمان ملل، به قلم ايلين شيولينو، خبرنگار خود در پاريس، به چاپ رساند و بخشی از آن را به جزئياتی که ظاهرا آقای روحانی در مورد تعامل ايران با غرب فاش کرده اختصاص داد.
آقای روحانی که تا تابستان گذشته دبير شورای عالی امنيت ملی ايران بود نقش مهمی در مذاکرات هسته ای با آژانس بين المللی انرژی هسته ای و به خصوص مذاکرات با اروپا بازی می کرد.
نيويورک تايمز بخش مربوط به اظهارات آقای روحانی را به شماره پاييز 1384 فصلنامه "راهبرد" به مدير مسئولی آقای روحانی و وابسته به مرکز تحقيقات استراتژيک ايران که در جمع اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی ايراده شده بود مستند می کند.
آقای روحانی در اين سخنرانی به زبانی نسبتا صريح سابقه فعاليت های هسته ای ايران و نحوه فاش شدن آن نزد آژانس انرژی اتمی سازمان ملل و سياست های جمهوری اسلامی و نحوه برخورد آن با کشورهای مختلف به خصوص سه کشور اروپايی بريتانيا، آلمان و فرانسه را تشريح می کند.
تلاش برای پرهيز از شورای امنيت
نيويورک تايمز در اين گزارش به "نقل از حسن روحانی" می نويسد که تلاش ايران برای پرهيز از رفتن پرونده اش به شورای امنيت سازمان ملل، علت اصلی تصميم آن کشور برای مذاکره با فرانسه، بريتانيا و آلمان و اجازه دادن به بازرسان آژانس انرژی اتمی سازمان ملل برای دسترسی به تاسيسات اتمی خود بود.
ايران برای نزديک به دو سال - البته نه به طور مستمر - با آن سه کشور در مذاکره بود تا در مقابل دريافت مشوق های تجاری و امنيتی تضمين های ملموسی برای منحرف نشدن برنامه اتمی اش به سوی ساخت سلاح های اتمی بدهد. آن مذاکرات هرگز به نتيجه نرسيد و سرانجام پرونده اتمی ايران ماه گذشته به شورای امنيت گزارش شد و اکنون در دستور کار اين شوراست.
نيويورک تايمز به نقل از آقای روحانی می نويسد: "در آن زمان (آغاز مذاکرات با اروپا) آمريکا در اوج تکبر بود، و کشور ما هنوز برای رفتن به شورای امنيت آمادگی نداشت."
آقای روحانی به دوره پس از حمله آمريکا به عراق و اشغال سريع آن کشور اشاره داشت و در اين سخنرانی ظاهرا برای آنکه ميزان نگرانی تهران در آن زمان را به مخاطبان گوشزد کند می گويد که آن موقع در آمريکا بحث بر سر اين بود که به عراق حمله شود يا ايران که نهايتا اراده آن بر حمله به عراق قرار گرفت.
به گزارش نيويورک تايمز آقای روحانی گفت اگر پرونده ايران به شورای امنيت می رفت آمريکا بر سرنوشت ايران تسلط بيشتری می يافت، از نفوذ اروپايی ها کاسته می شد و برنامه موشکی ايران در معرض موشکافی تازه قرار می گرفت.
وی گفت: "مهمترين قولی که اروپايی ها دادند اين بود که قاطعانه در برابر تلاش ها برای کشاندن پرونده ايران به شورای امنيت سازمان ملل ايستادگی خواهند کرد."
بنابه اين گزارش آقای روحانی گفت که اساس استراتژی اتمی ايران مخفی نگاه داشتن برنامه اتمی بود اما زمانی که آن پرده دريده شد، کشور در مقابل فشار آسيب پذير شد.
'اقرار چشمگير'
وی گفت ايران "چاره ای جز" وارد شدن به مذاکرات با اروپايی ها و گشودن درهای تاسيسات اتمی اش به روی بازرسان نداشت.
ايران براساس توافق نوامبر 2004 با اروپايی ها، قول داد فعاليت های مرتبط با غنی سازی اورانيوم را تا زمانی که مذاکرات دو طرف بر سر يک موافقتنامه بلند مدت بر سر مجموعه مشوق ها برای ايران ادامه دارد معلق سازد.
نيويورک تايمز می نويسد: "اما آقای روحانی در اقراری چشمگير در سخنرانی اش اشاره می کند که ايران از مذاکرات با اروپا برای گول زدن آنها استفاده کرده بود. وی با افتخار گفت درحالی که آن مذاکرات ادامه داشت، ايران موفق شد در زمينه يکی از مراحل کليدی چرخه سوخت هسته ای - يعنی فراوری اورانيوم خام يا کيک زرد در کارخانه يو سی اف اصفهان - مهارت کامل پيدا کند."
به نوشته فصلنامه راهبرد که نيويورک تايمز نيز آن را نقل کرده آقای روحانی گفت: "آن زمانی که با اروپاييان در تهران صحبت می کرديم هنوز درحال نصب دستگاه ها در بعضی از بخش های اصفهان بوديم و کار زيادی برای تکميل پروژه باقی مانده بود. در واقع با فضای آرامی که ايجاد کرديم، توانستيم اصفهان را تکميل کنيم که الحمد الله امروز اصفهان تکميل شده است و می توانيم که کيک زرد را به يو اف 4 و يو اف 6 (Uranium hexafluoride) تبديل کنيم که اين مساله بساير اهميت دارد."
نيويورک تايمز در ادامه به نقل از آقای روحانی می نويسد: در نتيجه مذاکرات با اروپا "ما در واقع برای رفتن به شورای امنيت خيلی آماده تر هستيم."
آقای روحانی روز چهارشنبه در مصاحبه ای با خبرگزاری دانشجويان ايران، ايسنا، در رد گزارش نيويورک تايمز بدون آنکه از آن روزنامه نام ببرد گفت: "گزارش ها و تحليل های جاری درباره اين که ايران در دو سال مذاکره، اروپايی ها را در مورد تعليق فريب داده، کذب محض است و موارد مربوط به تعليق بسيار شفاف، روشن و با نظارت آژانس انجام شده است."
وی افزود: "ما در طول مذاکرات يک سال و 9 ماهه هسته ای با سه کشور اروپايی درباره کم و کيف تعليق فعاليت های هسته ای اختلاف نظر داشتيم، اما در هر مرحله ای که به توافقی می رسيديم، طبق آن عمل می کرديم. جمهوری اسلامی هيچ گاه بر خلاف توافقات خود با سه کشور اروپايی در موضوع تعليق اقدامی نکرده است."
وی همچنين به ايرنا گفت: "جمهوری اسلامی ايران تعليق اصفهان را در نوامبر 2004 پذيرفت و قبل از آن تعليق اصفهان را نپذيرفته بود و طبعا تا آن تاريخ فعاليت در اصفهان زير نظر آژانس ادامه داشت."
آقای روحانی در مصاحبه با خبرگزاری های ايران تاکيد می کند که کليه تعليق ها از سوی ايران داوطلبانه بوده و صرفا جهت اعتمادسازی انجام شده و جنبه الزامی نداشته است.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر