مقاله ای خواندنی از رضا تقی زاده تحلیلگر مسائل ایران در پایگاه اطلاع رسانی رادیو فردا
در حقیقت، آقای خاتمی با آمدن به صحنه از احترام شخصی مایه گذاشت و خود را در معرض قضاوت منتقدان خود قرار داد. با خروج زودهنگام از صحنه، آقای خاتمی نه تنها هدف انتقاداتی سختتر قرار گرفت، که صف طرفداران اصلاحات را نیز ضعیفتر ساخت.
فراموش نکنیم که رونق جناح اصلاحطلبان تنها میتوانند با برخورداری از حمایت اکثریت خاموش حاصل شود. اکثریتی که تا حدودی از او ناراضی بودند، ولی در هر حال او را به رقبای دیگر ترجیح میدادند.
خاتمی میتوانست نامزد ائتلاف گسترده اصلاحطلبان شود. در دولت او میرحسین موسوی میتوانست پس از اصلاح قانون اساسی دوباره نخستوزیر شود. بدون اصلاح قانون نیز موسوی میتوانست، با عنوان معاون اجرایی رییس جمهور، مسئولیتی در حد نخستوزیر را بپذیرد و به پارهای از برنامههای اقتصادی مورد نظر خود بپردازد.
در چنین ائتلافی، کروبی نیز میتوانست ریاست دوره بعدی مجلس اسلامی را عهدهدار شود. در چنین شرایطی بازگشت موج اصلاحات، و حصول هدفهای تغییر، مقدور به نظر میرسید. اتفاقی که پیش از این با حضور همین گروه (منهای موسوی) تجربه شده بود. آیا تمامی فرصتها از دست رفتهاند؟
متن کامل مقاله در سایت رادیو فردا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر