۲۱ فروردین ۱۳۸۵

ازدواج ايرانيان با اروپائيان


15:42 گرينويچ - يکشنبه 02 آوريل 2006
ناهيد کشاورزمشاور امور مهاجران در کلن آلمان
خوشی ها و آلام ازدواج ايرانيان با اروپائيان
ازدواج زن و مرد از دو فرهنگ متفاوت، سوای پيچيدگی های آن در نظر قانون و اجتماع، برای خود زوج ها هم همراه با مسائل (مثبت و منفی) خاصی است که در ازدواج های ديگر ديده نمی شود. روند ادامه دار مهاجرت ايرانيان به خارج از کشور باعث شده است که شمار ازدواج مردان و زنان ايرانی با شهروندان خارجی افزايش چشمگيری داشته باشد. ناهيد کشاورز، مشاور امور مهاجران در آلمان، نگاهی دارد به اين گونه ازدواج ها. او به ويژه ازدواج ميان ايرانی ها و آلمانی ها را که در مقايسه با بسياری از نقاط ديگر از اروپا سابقه ای طولانی تر دارد، مورد توجه قرار می دهد: در گوشه و کنار خانه مرد ايرانی که با همسر آلمانی اش زندگی میکند، وسائل ايرانی به چشم می خورد. روميزی های ترمه و قاب عکس های خاتم و در آشپزخانه کتاب آشپزی ايرانی به زبان آلمانی. اما زن با سيب زمينی و کلم قرمز و سوسيس غذای سنتی آلمانی می پزد. در اتاق نشيمن، شجريان می خواند و در آشپزخانه راديو، آهنگی آلمانی پخش می کند. زن هم با آن زمزمه می کند. مرد با دختر 7ساله اش فارسی حرف می زند و او به آلمانی جوابش را می دهد. مرد از اينکه دلش می خواهد خانوادگی به ايران سفر کنند، می گويد و اين که همسرش حاضر نيست روسری سر کند.
در هنگام شام، زبان مشترک، آلمانی است و دلخوری مرد از اين که باز هم مجبور است غذای آلمانی بخورد...
ازدواج ايرانی ها و آلمانی ها
با طولانی شدن عمر مهاجرت ايرانيان، ازدواج آنها با اروپائيان به خصوص برای نسل دوم ايرانيان، موضوع غريبی نيست. اما ازدواج ايرانيان با آلمانی ها سابقه طولانی دارد و به سالهای قبل از انقلاب بر می گردد. درسال 1960 حدود 3700 ايرانی در آلمان زندگی می کردند. اين گروه بيشتر دانشجو بودند. در ميان اين گروه تعداد زيادی با زنان آلمانی ازدواج کردند. در آن دوران تعداد زنان ايرانی در آلمان بسيار کمتر از مردان بود. در ميان موج دوم مهاجرين ايرانی (بعد از انقلاب)، اين گونه ازدواج ها به نسبت گروه قبلی کمتر شد: تعداد زيادی از مهاجرين تازه با همسران خود به آلمان آمدند و يا مهاجرت زنان تنها امکان ازدواج بين ايرانيان را فراهم کرد. دورته ملسا"، مشاور امور خانواده برای آلمانی هايی که با خارجيان ازدواج کرده اند، در مورد ازدواج آنها با ايرانیها می گويد: "تفاوتی که بين ازدواج آلمانی ها و ايرانی ها در مقايسه با ديگر مليت ها وجود دارد، اين است که در موارد زيادی اختلاف فرهنگی به نسبت کمتر است. به علاوه آشنائی آنها اغلب در آلمان اتفاق می افتد. اما ازدواج آلمانی ها با مليتها ديگر معمولا در هنگام سفر آنها به کشورهای ديگر رخ می دهد. در اين موارد هم بيشتر اين زنان آلمانی هستند که عاشق همسران خارجی خود می شوند. اين وضعيت معمولا امکانی می شود برای مهاجرت مردان خارجی به آلمان." خانم ملسا يکی از مهم ترين نگرانی های زنان آلمانی با شوهران ايرانی را سرنوشت بچه های آنها می داند: "زنان آلمانی در موقع اختلاف و جدائی از همسران ايرانی خود زمانی به وحشت می افتند که بچه دارند. آنها می ترسند که مرد ايرانی فرزندانشان را با خود به ايران ببرد و آنها ديگر نتوانند بچه هايشان را ببينند." ميزان رضايت ايرانيان از ازدواج با آلمانی ها بستگی به اين دارد که کدام طرف آلمانی است، مرد يا زن. شمار زيادی از مردان ايرانی که همسر آلمانی دارند و حداقل 10سال از زندگی مشترکشان می گذرد در پاسخ به اين سوال که ازدواج خود را چگونه می بينند، عمدتا از کمبود گرمی و شور در زندگيشان شاکی بوده اند؛ آنچه که به نظر آنها در زندگی خانواده های ايرانی وجود دارد. اما، بسياری از آنها زندگيشان را آرام و برنامه ريزی شده توصيف کرده اند. در مقابل، همسران آلمانی آنها از زندگی با همسرانشان راضی بوده اند. در عين حال معتقد بوده اند که تفاوت های فرهنگی گاه مشکل ساز است. بسياری از زنان ايرانی که همسر آلمانی دارند از زندگيشان راضی تر هستند. مينا محمدزاده"، سه سال است که با مردی آلمانی ازدواج کرده است. او می گويد که مرد آلمانی معمولا بيشتر قدر زن ايرانی را می داند و به او احترام بيشتری می گذارد. شيرين"، از زندگی خود با همسر آلمانی اش راضی است، اما منکر تاثير اختلاف فرهنگی در زندگی مشترک خود نيست: "من نمی توانم همه زندگيم را با او تقسيم کنم بخصوص آنچه به ايران و علايق من مربوط می شود." ازدواج ايرانی ها در ديگر نقاط اروپا
ازدواج ايرانيان در کشورهای ديگر اروپائی با توجه به ميزان تطابق آنها در جامعه و شرايط کشور ميزبان در پذيرش و برخورد با خارجيان متفاوت است . بيژن برهمندی"، روزنامه نگار ساکن پاريس، در مطالعه ای، از جوانان ايرانی نسل دوم در فرانسه نظرشان را در مورد دوست يابی و ازدواج با فرانسويان پرسيده است. او می گويد: "در تحقيق از 40 جوان ايرانی، پسران با اينکه اغلب در فرانسه بدنيا آمده و يا در اين کشور بزرگ شده اند، دوست دختر و يا همسر ايرانی را ترجيح می دادند بی آنکه بتوانند دليلی برای اين خواسته خود عنوان کنند. اما دختران که اغلب دوست پسر فرانسوی داشتند از رابطه شان راضی بودند. درميان نسل اول ايرانيان، ازدواج با فرانسويان کمتر ديده می شود." در مورد ايرانيان و بلژيکی ها، "احمد امينيان"، مسئول انجمن بين فرهنگی "عمر خيام" که به عنوان ميانجی برای حل مشکلات ميان خانواده های ايرانی - بلژيکی نيز فعاليت می کند، می گويد: "دشوار است دليل قطعی برای اختلافات خانوادگی در ميان ايرانيانی که با بلژيکی ها ازدواج کرده اند، ارائه داد. انتظارات آنها از زندگی مشترک با هم متفاوت است. فردگرائی در ميان بلژيکی ها بيشتر ديده می شود. در مواردی هم که آنها به خواسته ها ی همسران ايرانی خود برای رفت و آمد بيشتر و يا ارتباط با خانواده او تن می دهند، محدود است و تنها زمان کوتاهی را در بر می گيرد. در نهايت خواسته های همسر بلژيکی است که از سوی همگی رعايت می شود
...و اما، لالائی شب
شام که تمام می شود مرد از ميان کتاب قصه هائی که خانواده اش از ايران فرستاده اند، قصه ای را برای فرزندش می خواند و بعد از آن قصه ای آلمانی. کودک ايرانی-آلمانی به خواب می رود بی آنکه معلوم باشد او در روياهايش کدام قصه را خواهد ديد
15:51 گرينويچ - دوشنبه 10 آوريل 2006
مخالفت دادگاه عالی بريتانيا با مقررات دولت در مورد ازدواج خارجيان
يک قاضی دادگاه عالی بريتانيا مقرراتی را که برای جلوگيری از ازدواج های ساختگی و ظاهری در نظر گرفته شده تبعيض عليه مهاجرين خوانده است. قاضی سيلبر، در آنچه که يک شکست جدی برای دولت خوانده شده رای داد که اين مقررات غيرمنطقی بوده و نقض حقوق بشر محسوب می شود. طبق اين مقررات که در فوريه ۲۰۰۵ به اجرا گذاشته شد کسانی که در خارج از اتحاديه اروپا و بعضی از کشورهای هم مرز با اتحاديه اروپا متولد شده و تنها اجازه ۶ ماه اقامت در بريتانيا را دارند اعم از اين که وضعيت اقامت کسی که می خواهند با او ازدواج کنند چه باشد، بايد برای ازدواج از وزارت کشور بريتانيا اجازه مخصوص بگيرند. درخواست اجازه از وزارت کشور ۱۳۵ پوند هزينه در بر دارد و تنها ۷۶ دفتر ثبت ويژه، دارای صلاحيت برای رسيدگی به اين گونه تقاضاهای ازدواجند. چنانچه وزير کشور با تقاضای ازدواج مخالفت کند درخواست تجديد نظر را فقط می توان دردادگاه عالی مطرح کرد. تنها استثناء برای کسانی است که در کليسای اسقفی انگليکان ازدواج می کنند. قبل از اينکه اين مقررات صورت قانونی پيدا کند بسياری از مدافعين حقوق مهاجرين با آن مخالفت کرده و آنرا اعمال تبعيض خوانده و پيش بينی کرده بودند که دادگاه عالی با آن موافقت نخواهد کرد. استدلال منتقدين اين بود که تاثير عملی اين تدابير اين است که به تمام کسانی که تقاضای جواز برای ازدواج می کنند برچسب بالقوه نادرست و فريبکار بودن زده می شود بدون اينکه شرايط هرفرد جداگانه ارزيابی شود. قاضی دادگاه عالی گفت که اين تدابير با حقوق بشر مطابقت ندارد زيرا کسانی که در کليسای اسقفی انگليکان ازدواج می کنند از اين محدوديت ها مستثنی هستند. قاضی سيلبر معتقد بود که بهيچوجه نمی توان کنترل مهاجرت ازطريق وضع مقررات برای ازدواج، را توجيه کرد. سخنگوی وزارت کشور بريتانيا گفت که وزارت کشور درخواست تجديد نظر درحکم دادگاه عالی را مد نظر قرار خواهد داد ولی تا آنهنگام از نظر دادگاه عالی تبعيت کرده و تصميم هايی را که براساس مقررات مورد بحث اخذ شده به حال تعليق درخواهند آورد. ازدواج های ساختگی
اگرچه کسی از تعداد دقيق ازدواج های ظاهری اطلاع ندارد کارشناسان می گويند قبل از به اجرا گذاشتن مقررات جديد هرسال دست کم ۱۰ هزار ازدواج ظاهری در بريتانيا صورت می گرفت. در سال گذشته در ارتباط با براه انداختن يک شبکه ازدواج های قلابی که از لندن تا لستر فعاليت داشت ۲۵ نفر به زندان افتادند. وزارت کشور بريتانيا می گويد ازدواج های ساختگی قبل از اجرای مقررات جديد، در حال افزايش بود ولی بعد از به اجرا درآمدن اين مقررات، تعداد آن به نحو چشمگيری کاهش يافت

هیچ نظری موجود نیست: